11-7-2013 – 31-7-2013 Abuja, Lagos
Door: Thomas Faber
Blijf op de hoogte en volg Thomas
01 Augustus 2013 | Nigeria, Abuja
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden; klem in een vliegtug naar Londen, geen sympathie gevonden bij British Air, toch maar 200 Pond uit eigen zak betaald om normaal te zitten naar Abuja, na een kort nachtje brak aangekomen, en toen meteen de eerste test: wegens missende papieren was het verdict: “you’re going back home to get them”. En niet als grapje of om een paar centen los te krijgen, nee, heel serieus. Boze douane-mannen in indrukwekkende uniformen en veiligheidsmensen met AK-47’s. Slappe verhalen over het goede werk dat ik kwam doen, mijn verloofde uit Nigeria, inclusief aandoenlijke foto’s hielpen wel een beetje, maar pas na enkele telefoontjes op ‘hoog niveau’ mocht ik dan toch mee. Kantje boord! Paspoort bleef wel op het vliegveld, maar wat maakt het uit, in ieder geval niet rechtsomkeert.
De nieuwe laptop om alle mooie verhalen voor thuis op te schrijven was onderweg ook al gesneuveld, dus al met al was ook dit begin best een beetje moeilijk. Maar het mooiste moment van elke reis naar Afrika was niet bedorven. Je stapt het vliegtuig uit de klamme warmte in, geur en gevoel beetje vergelijkbaar met het terrarium in Artis, waar je de giftige kikkers en hagedissen kunt zien. Maar dan net even anders, dieper en indringender. Heerlijk, want het voelt ook een beetje als Welkom Thuis.
Daarna even bijkomen en lange introductie bij VSO in Abuja. Een gruwel van een stad. Nigeria is arm, 60% leeft in extreme armoede, maar Nigeria is ook rijk. Het idee achter Abuja is dat je denkt: Nou! Valt best mee hier! Verkeer relatief soepel, alles redelijk aan kant, bijna saai, zeker voor Afrikaanse begrippen. Het is er gruwelijk duur wonen, dus de mensen die echt werken wonen allemaal ver buiten de stad, moeten heel vroeg op en komen laat weer thuis. De elite leeft in relatieve weelde, de meerderheid moet gruwelijk ploeteren. Dat leidt tot ellende natuurlijk; overal hoge muren, prikkeldraad, beveiliging met machinegeweren. Dus was blij naar Lagos te vertrekken, de chaos in. Maar ook dat ging niet zomaar. President Goodluck Jonathan was ook onderweg naar het vliegveld, dat leverde flinke vertraging op. Uiteindelijk met teveel koffers als allerlaatste het vliegtuig in gerend, zwetend van de stress, onderweg vriendelijk uitgelachen door rustige Nigerianen.
Het hoofdkantoor van Continaf Nigeria (exporteur van cacao, partner in het project) is in Lagos, zo ook de opslagloods. Heel veel informatie, en een bezoek aan de haven van Lagos, een van de grootste havens in Afrika. Verblijf in stijl in een 5-sterrenhotel, zwembad en alles. Niet echt de beste voorbereiding op wat komen gaat, maar wel genieten. Van Lagos met de auto naar Ibadan, en dan echt beginnen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley